محققان دانشگاه هوکایدو ویروسی را طراحی کرده‌اند که پتانسیل زیادی در از بین بردن سلولهای سرطانی داشته و بسیار مؤثرتر از ویروس‌های درمانی فعلی عمل می‌کند.
این ویروس مهندسی‌شده که dl355 نامیده می‌شود، به‌طور انتخابی سلولهای سرطانی را هدف قرار داده و آن‌ها را از بین می‌برد. اثر ضد سرطانی dl355 قوی‌تر از سایر ویروس‌های مهندسی‌شده رایجی است که در آزمایشات بالینی مورد استفاده قرار می‌گیرند. یافته‌های این مطالعه در مجله Oncology Reports منتشر شده‌است.
به‌منظور این هدف، دکتر Fumihiro Higashino، یک سرطان‌شناس مولکولی، و همکاران او یک ژن مؤثر در فرایند نسخه‌برداری یک نوع آدنوویروس را حذف نمودند. این ژن که E4orf6 نامیده می‌شود، در پایداری یک نوع RNA، به‌نام ARE-mRNA، در سلولهای آلوده‌ای که قادر به نسخه‌برداری ویروسی هستند، نقش دارد. حضور ARE-mRNAها در سلولهای سرطانی و سلول‌هایی که تحت استرس قرار گرفته‌اند، پایدار است. اما در سلولهای طبیعی به‌سرعت تجزیه می‌شوند.
مطالعات این تیم نشان داده‌است که آدنوویروس اصلاح‌شده آن‌ها، به‌نام dl355، نسخه‌برداری ژنوم خود را انجام می‌دهد و تعداد آن‌ها در سلولهای سرطانی در مقایسه با سلولهای طبیعی به‌طور قابل توجهی افزایش می‌یابد. بنابر گفته Higashino، ویروس‌های فاقد E4orf6 برای نسخه‌برداری و تکثیر در سلولهای سرطانی به ARE-mRNAهای پایدار نیاز دارند.
بعضی از ویروس‌ها برای درمان سرطان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، زیرا قابلیت تکثیر در سلول‌ها را داشته و تا تخریب و نابودی کامل سلول به تکثیر خود ادامه می‌دهند. محققان انواعی از سلولهای سرطانی را با ۱۰۰ ذره ویروسی dl355 (به ازای هر سلول) تیمار کردند و مشاهده نمودند که تقریباً همه سلولهای سرطانی در یک هفته از بین رفته‌اند. این در حالی است که بیشتر سلولهای طبیعی آلوده به ویروس حتی پس از گذشت یک هفته نیز نابود نشدند. به‌منظور بقا چند رده سلولهای سرطانی از دوزهای پایین‌تر dl355 استفاده شد، اما تمام سلولهای سرطانی به‌علت افزایش دوز ویروس‌های مهندسی‌شده نابود شدند. همچنین تیمار موش‌های مبتلا به سلولهای توموری انسان با سرکوب شدید رشد تومور همراه بود.
محققان در نهایت، اثرات ضد سرطانی dl355 را با سایر آدنوویروس‌های ضد سرطان فعلی، dl1520، مورد بررسی قرار دادند. نرخ تکثیر dl355 در تمام رده‌های سلولهای سرطانی بسیار بیشتر از dl1520 گزارش شد. همچنین dl355 قابلیت بهتر و بیش‌تری در از بین بردن همه سرطان‌ها بجز یکی از آن‌ها ارائه داد. هر دو سلول فقط تعداد کمی از سلولهای طبیعی را از بین بردند.
یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که dl355 پتانسیل بالقوه‌ای در درمان انواع سرطان‌ها دارد. این محققان معتقدند که پایداری ARE-mRNAها می‌تواند اثرات ضد سرطانی dl355 را تقویت کند. اثبات این ادعا نیازمند مطالعات بیشتر در این زمینه خواهد بود.
پروفسور Higashino افزود: “تأیید پتانسیل ضد سرطانی dl355 و انجام آزمایشات بالینی آن نیازمند مدت‌زمان زیادی برای انجام مطالعات بیشتر است که می‌تواند حداقل پنج‌سال به طول بیانجامد.”
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
