مایل‌ها زیر سطح دریا در شکاف‌های تاریک، جوامع گسترده‌ای از میکروب‌های زیردریایی در چشمه‌های گرم عمق دریا مواد شیمیایی را به انرژی تبدیل می‌کنند که امکان زندگی برای بقا و حتی رشد در اعماق بدون نور دریا را فراهم می‌سازد. با این حال، اندازه‌گیری قابلیت تولید جوامع میکروبی کف دریا و یا چگونگی اکسیداسیون سریع مواد شیمیایی و تولید کربن توسط آن‌ها تقریباً غیرممکن است.
مطالعه جدید نشان داده است که این اکوسیستم‌های میکروبی به‌طور شگفت‌انگیزی سودمند هستند و نقش مهمی در حمایت از زندگی زنجیره غذایی در اقیانوس‌های عمیق و عاری از غذا ایفا می‌کنند. محققان تخمین زدند که در سراسر جهان، جمعیت‌های میکروبی هیدروشیمیایی اعماق دریا می‌توانند بیش از ۴۰۰۰ تن کربن آلی در هر روز تولید کنند که زندگی‌بخش است.
محققان دریافتند که جوامع میکروبی ساکن در کف دریا می‌توانند مقادیر مشابه کربن را همان‌طور که جمعیت‌های حیوانی ساکن خشکی مانند کرم‌های لوله‌ای که اکوسیستم حاصل‌خیز جنگل‌های بارانی هستند، تولید کنند. مقادیر قابل توجهی از کربن این ارگانیسم‌ها روزانه منبع مهمی از غذا و انرژی را برای سایر ارگانیسم‌های عمق دریا که معمولاً کربن بسیار کم‌تری در آن وجود دارد، فراهم می‌کند. همان‌طور که کربن تجزیه شده از سطح به عمق آب می‌آید، باکتری‌ها و دیگر میکروارگانیسم‌ها آن را می‌خورند تا اینکه به مواد سخت کف دریا تبدیل شود. آنچه که از سطح این اعماق پایین می‌آید همه چیز نبوده و برای زندگی در عمق دریا خیلی قابل هضم نیست.
میکروب‌های واقع در شکاف‌های دریایی انرژی خود را برای زندگی و رشد از طریق شیمی سنتز، تغذیه از یک کوکتل شیمیایی از مایعات هیدروشیمیایی گرم ناشی از کف اقیانوس، به دست می‌آورند و آن‌ها به نوبه خود نشان‌دهنده‌ی بنیان شبکه غذایی هستند که فراهم‌کننده غذا برای سایر ارگانیسم‌هایی است که نیازمند مواد آلی تشکیل شده هستند.
برای انجام این کار محققان از یک روش تحلیلی به نام NanoSIMS استفاده کردند که به آن‌ها این امکان را می‌دهد که هویت میکروب‌ها را با میزان تولید کربن آن‌ها تحت شرایط انکوباسیون متفاوت در سطح سلول‌های میکروبی منفرد، تطبیق دهند که نشان‌دهنده این است که میکروب‌هایی به نام Campylobacteria (که قبلاً به عنوان Epsilonproteobacteria شناخته می‌شدند) تولیدکنندگان غالب کربن بودند. برخی از میکروب‌ها در انکوباسیون جمعیت خود را در طی چند ساعت دو برابر کردند. این امر به وجود یک بیوسفر زیردریایی خیلی فعال در شکاف‌های اعماق دریا اشاره می‌کند.
با توجه به نقش حیاتی این جوامع میکروبی در اعماق اقیانوس، دانشمندان به دنبال راه‌های بیشتر و جدیدتری برای اندازه‌گیری میزان بهره‌وری و تولید در جایی مایل‌ها زیر سطح دریا هستند.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
