در حالی‌که محققان بر روی علل آلرژی و آسم مطالعه می‌کردند، یک کشف تصادفی سرنخ‌های جدیدی را در اختیار آن‌ها قرارداد. یک تیم تحقیقاتی به‌سرپرستی دکتر Marcus Peters دریافته‌اند که آنزیم گوانیلات‌سیکلاز در سلول، پایه‌هایی را برای یک نوع پاسخ ایمنی فراهم می‌آورد. باتوجه به اینکه کدام پاسخ ایمنی شدیدتر بیان می‌شود، شدت علائم آلرژیک نیز متفاوت خواهد بود. Marcus Peters گفت: «به‌دلیل وجود ترکیبات دارویی فعال که در تحریک و مهار این آنزیم نقش دارند، توجه به این موضوع بسیار جالب و حائز اهمیت است.»
آنزیم گوانیلات‌سیکلاز در بسیاری از مسیرهای سیگنالینگ سلولی دخالت دارد. این آنزیم مولکول سیگنالینگ cGMP را تولید می‌کند که دارای عملکردهای متفاوت است. به‌عنوان مثال، این آنزیم در اتساع رگ‌های خونی نقش دارد، بدین ترتیب در بیماران مبتلا به pulmonary hypertension از ترکیبات دارویی فعالی استفاده می‌شود که بتوانند این آنزیم را تحریک کنند.
محققان مطالعاتی را بر روی موش‌های ناک اوت شده که فاقد یک ایزوفرم آنزیم گوانیلات‌سیکلاز هستند، انجام دادند. آن‌ها متوجه شدند که در این موش‌ها واکنش آلرژیک کمتری به پروتئین مرغ (اوالبومین) نسبت به موش‌های وحشی (دارای آنزیم گوانیلات‌سیکلاز) وجود دارد. تحقیقات بیشتر نشان داد که این آنزیم نقش مهمی را در پاسخ‌های ایمنی آلرژیک ایفا می‌کند.
Marcus Peters افزود: «انواع مختلفی از واکنش‌های ایمنی در بدن وجود دارند که با توجه به مواد میانجی که آزاد می‌شوند، متفاوت هستند.» واکنشی که به‌عنوان پاسخ Th1 شناخته شده‌است به‌دلیل محافظت در برابر عفونت‌های ویروسی و باکتریایی داخل سلولی بیشتر از سایر واکنش‌های ایمنی بیان می‌شود. پاسخ‌های Th2 بیشتر به‌سمت عفونت‌های انگلی مانند کرم‌ها متمایل می‌شوند. هر دو نوع پاسخ ایمنی یکدیگر را سرکوب می‌کنند به‌طوری که اگر پاسخ Th1 بیشتر بیان شود، پاسخ Th2 کاهش می‌یابد (و بالعکس).»
وی ادامه داد: «Th2 پاسخی است که باعث ایجاد علائم شدید در بیماری‌های آلرژیک نظیر تب یونجه و آسم می‌شود. پاسخ Th1 در موش‌های فاقد آنزیم گوانیلات سیکلاز شدیدتر بیان شد و در نتیجه پاسخ Th2 را سرکوب کرد. بنابراین علائم آلرژیک در این موش‌ها ضعیف‌تر از علائم ظاهرشده در موش‌های وحشی بود.»
Marcus Peters ادامه داد: «ترکیبات دارویی فعالی وجود دارند که آنزیم گوانیلات سیکلاز را سرکوب می‌کنند. با این‌حال این مواد هنوز در زمینه بالینی استفاده نشده‌اند. بررسی اثرات احتمالی این مواد بر آلرژی و آسم برای ما قابل توجه خواهد بود.» تیمی از بخش پنومولوژی تجربی دانشگاه رور بوخوم آلمان به‌سرپرستی دکتر Albrecht Bufe و تیم دیگری به‌سرپرستی دکتر Doris Koesling از بخش فارماکولوژی و سم‌شناسی، یافته‌های این کشف جدید را در مجله Scientific Reports منتشر کردند.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
