عدم موفقیت هوش مصنوعی در مراقبتهای بهداشتی بدون APIها

به اعتقاد دکتر راکر -یکی از مسئولین سطوح عالی- موفقیت در بهکارگرفتن هوش مصنوعی در مراقبتهای بهداشتی به پذیرش گستردهی APIها (رابط کاربردی برنامه نویسی یا Application Programming Interface) بستگی دارد. درحالیکه برای صنعت مرتبط با مراقبتهای بهداشتی در سال 2019 چشمانداز پر رویداد و رقابتی پیشبینی میشود، اما در این میان، به نظر میرسد هوش مصنوعی خواهد توانست نقش مهمی را در این عرصه ایفا کند.
مشتریان، ارائهدهندگان و توسعهدهندگان فناوری اطلاعات در عرصه سلامت، بسیار امیدوارند که با استفاده از قابلیتهای هوش مصنوعی برای شناسایی الگوهای ظریف در حجم بالای اطلاعات، به جریانانداختن فرآیند و ارائهی پیشنهاداتی برای کسب نتایج بهتر در آینده بتوانند هزینهها را کاهش داده و بروندادها بهتری را انتظار داشته باشند.
از دیدگاه موسسهی مدیریت ملی(ONC)، که متصدی هماهنگکردن فناوری اطلاعات در عرصهی سلامت و ارتقاء معنادار قابلیتهای همکاری است، هوش مصنوعی میتواند امیدوارکننده و درعینحال مشکلساز نیز باشد.
با بهکار گرفتن یادگیری ماشین، محققان خواهند توانست دادههای بزرگ را به بینشی عملی بدل سازند؛ دان راکر-متخصص این مؤسسه- بر این باور است که هوش مصنوعی نقش مهمی در بهبودبخشیدن به کیفیت مراقبت و درمان خواهد داشت.
بااینحال، این احتمال وجود دارد که صاحبان صنایع و موسسات در مواجهه با سرعتی که برای توسعهی زیربناهای فنی برای پشتیبانی از هوش مصنوعی نیاز است، به چالش کشیده شوند. بهخصوص در زمینهی “رابط کاربردی برنامهنویسی باز” یا همان Open API که به موسسات و سازمانها این امکان را میدهد تا به شیوهای امن و استاندارد برای الگوریتمها دیتا فراهم آورند.
راکر در مصاحبهی خود با HealthITAnalytics.com در نشست سالانه ONC) 2018) در واشنگتن گفت: “در حال حاضر هوش مصنوعی هیجان فراوانی را به خود فراخوانده است، مشابه این هیجان در رابطه با قدمهای اولیه یادگیری ماشین در دهههای گذشته وجود داشته است.”
راکر -پزشک اورژانس، دانشمند کامپیوتر و مدیر اجرایی مراقبتهای بهداشتی جانبی- ضمن علاقه به هوش مصنوعی از زمان تحصیلات تکمیلی خود و نیز مشاهده و بررسی سیر تحول و اشتیاق نسبت به هوش مصنوعی معتقد است: “آنچه که امروز شاهد آن هستیم بسیار شبیه به روندی است که در گذشته سپری شد. علیرغم تغییراتی که در مقالات و در واژگان کلیدی آنها رخ داده، متوجه خواهید شد که مقالات منتشرشده در دهه 80 مشابه مقالاتی است که درحالحاضر منتشر میشوند.” به باور راکر: “درحالحاضر قدرت رایانههای کنونی عامل این تفاوت است. از واقعیات هوش مصنوعی که در سال 2018 وجود داشته و قبلاٌ نبوده است میتوان به قدرت رایانههای فعلی پی برد؛ جهان در حال حرکت بهسوی طراحی تراشههایی است که بسیار قدرتمندتر از اسب بخار هستند و همین امر روشن میسازد که هوش مصنوعی چگونه خواهد توانست مشکلات واقعی را حل نماید.”
حرکت از نظریه به سوی تحققبخشیدن به آن در واقعیت به چیزی بیش از یک اشتیاق صرف نسبت به هوش مصنوعی نیاز دارد. این پیشرفت مستلزم تلاش مشترک ازسوی همهی ذینفعان جهت فراهمآوردن مسیرهایی است که به موسسات و سازمانها این فرصت را میدهد تا دادههای بزرگ و حیاتی را به اشتراک گذاشته و الگوریتمهای جدیدی را طراحی و اعتبار مدلهای یادگیری ماشین را تائید نمایند.
به گفتهی راکر هماهنگکردن این تلاشها بهمعنای توسعهی یکی از ماموریتهای اصلی ONC در راستای دیجیتالی کردن اطلاعات بهداشتی در کشور است. او افزود: “از لحاظ تاریخی، ONC درزمینهی کمک به ایجاد (اطلاعات سلامت الکترونیکی) نقش مهمی داشته است. این درحالی است که بدون دادههای دیجیتالی، هیچیک از این پیشبینیها رخ نخواهد داد. اگرچه ما توانستهایم تا حد زیادی به این مهم دست یابیم اما لازم است که نگاهمان به سمت آینده باشد.”
همچنین راکر اذعان دارد: “هدف استفاده از دادههای بزرگ و تلاش برای آموزش مدلهای یادگیری ماشین این است که محققان بتوانند دادههایی را جستجو کنند که به شناسایی الگوهایی از تفاوت بین گروههای بیماران، درمانها و پروتکلها کمک کند. در همین راستا علاوه بر اینکه شما به دادهها نیاز دارید، لازم است بهدنبال شرکتها و موسسات مربوطه هم باشید؛ این بهمعنای ضرورت وجود موسساتی است که APIها را ارائه میدهند؛ و این همان جایی است که ONC ورود میکند.”
راکر گفت: “در قرن 21 ام، از جمله قوانین، حمایت از ارتباط بین نهادهای مختلف و اطلاعات آنهاست، که ضروری است این امر با حفظ حریم خصوصی و امنیت کامل محقق شود؛ APIها بخش مهمی از این برنامه هستند.”
APIها پلهای ارتباطی بین برنامهها یا سیستمهایی هستند که احتمالاٌ هیچ زبان مشترکی بین آنها وجود ندارد. APIها این امکان را فراهم میآورند تا بتوان به دادههای دیگر سیستمها دسترسی پیدا کرده و به همین واسطه محققان خواهند توانست سیستمهای موجود را توسعه دهند.
در عرصهی بهداشت و درمان، به کمک APIها میتوان دادهها را بهسرعت مبادله کرده و از ابزارهای تجزیهوتحلیل پشتیبانی بهعمل آورد؛ همچنین میتوان به اطلاعات سلامت افراد نیز دسترسی داشت. این امر در تلفیق منابع همکاری فوری مراقبتهای بهداشت و درمان که تحت عنوان “FHIR” شناخته میشوند اهمبت بهسزایی دارند. به اعتقاد راکر میتوان با استفاده از APIها کاربستهای هوش مصنوعی را گسترش داد؛ همچنین به اعتقاد او بدون “Open API”ها یادگیری ماشین به سادگی رخ نمیدهد. به اعتقاد او: “هوش مصنوعی بدون APIها به مثابه سوختگیری در موتوری ناکارآمد است. برای نتیجهگیری به اطلاعات زیادی نیاز است که APIها به ارائهدهندگان این فرصت را میدهد تا به اطلاعات کافی برای آموزش و آزمایش معنادار بودن مدلهای خود دسترسی داشته باشند.” البته باید خاطرنشان ساخت که قرار بر این نیست که به کمک APIها بتوان بهصورت رایگان به همه اطلاعات دسترسی پیدا کرد.
در همین راستا راکر تاکید کرد: “که APIها فقط یک درب باز برای انجام هر کاری با اطلاعات اشخاص نیستند. هرکسی که اطلاعات بهداشتی محافظتشده را از طریق یک API مبادله میکند، همچنان توسط HIPAA محدود میشود؛ همچنین لازم است از افرادی که مایل به استفاده از دادههای خود برای تجزیهوتحلیل یا تحقیق هستند، جلب رضایت به عمل آید.” بااینحال حریم خصوصی و امنیت تنها چالشهایی نیستند که توسعهدهندگان هوش مصنوعی و افرادی که قرار است از APIها استفاده کنند، با آن مواجه باشند. راکر توضیح میدهد که درحالحاضر، APIهای ویژهی سلامت تنها به برنامههای کاربردی اجازهی استفاده از دادهها را در سطح فردی میدهند.
خوشبختانه، درحالحاضر متخصصان این حوزه در تلاش برای طراحی نسل جدیدی از APIها هستند که در به اشتراکگذاری دادهها در مقیاسهای مختلف کاربرد داشته باشند. ازجمله برجستهترین پروژهها میتوان به “Argonaut” اشاره کرد که برای گسترش قابلیتها و افزایش سازگاری و انطباق HL7 FHIR در بخش خصوصی مبتکرانه عمل کرده است. در برخی بخشها، گروهها انتظار دارند که در سال 2019 بتوانند از طریق پروتکل FHIR قادر به انتقال حجم گستردهتر و بیشتری از اطلاعات بهداشتی و درمانی باشند.
به اعتقاد راکر در عرض دو سال آینده، محققان قصد دارند از توانایی هوش مصنوعی بهطور گسترده در صنعت مراقبتهای بهداشتی بهره گیرند که به نوبهی خود انقلابی مهم و گسترده خواهد بود. همچنین او افزود: “باید بتوانیم از تمام ظرفیتهای APIها در عرصه بهداشت و درمان استفاده کنیم در غیر اینصورت استفاده از هوش مصنوعی در عرصهی مراقبتهای بهداشتی ممکن نخواهد شد.”
نویسنده دیدگاه: Jennifer Bresnick