خواص منحصربه‌فرد ریشهی سبزیجات فقط برای بدن انسان نیست بلکه مهندسان اعتقاد دارند که این ریشه‌ها می‌توانند در محکم کردن ساختار بتن تأثیر به‌سزایی داشته باشند. بهره‌گیری از ریشه‌های سبزیجات بر روی ساختمان‌سازی سبز نیز مؤثر است.
پروژه‌های ساختمانی بر روی طبیعت تأثیرات مخربی دارند؛ به همین جهت فعالان صنعت و دانشگاه به دنبال یافتن راه‌هایی هستند تا این تأثیرات منفی را کاهش دهند. در پروژه‌ی B-Smart (در این طرح تلاش می‌شود که از مواد زیستی که از بقایای مواد غذایی به دست آمده برای طراحی سازه‌های سازگار با محیط زیست، هوشمند و با کارایی بالا در ساختمان‌سازی استفاده شود) که به وسیله‌ی اتحادیه‌ی اروپا مطرح شده است بر روی بتن و برخی از اجزای سازنده‌اش هم‌چون سیمان و تغییر آن‌ها تمرکز شده است.
در برخی از پروژه‌های دانشگاهی نیز تقویت مخلوط بتن و کم‌تر کردن اثرگذاری بر روی محیط زیست در حال بررسی است. دانشگاه Lancaster فیبرهای حاصل از سبزیجاتی هم‌چون چغندر و هویج را بررسی کرده است که نتایج شامل تقویت خواص مکانیکی بتن بود.
کامپوزیت‌های ساخته شده از سیمان و صفحات نانویی گیاهی علاوه بر تقویت ویژگی‌های مکانیکی بتن، نیازمندی به این ماده را نیز کم کرده‌اند. که این مسئله تأثیر به‌سزایی در مصرف انرژی و نشر دی‌اکسید‌کربن در ساخت‌و‌ساز دارد.
صنعت بتن یکی از بزرگترین تولید‌کنندگان دی‌اکسید‌کربن به شمار می‌آید (۹۰ درصد)؛ که بخش عمده‌ای از این نشر به ساخت سیمان که از اجزای اصلی بتن است مربوط می‌شود. برای تولید هر تن سیمان، ۹۰۰ کیلوگرم دی‌اکسید‌کربن آزاد می‌شود. ۸ درصد از دی‌اکسید‌کربن آزاد شده در جو سهم تولید سیمان است. با توجه روند افزایشی ساخت‌و‌سازها بدون شک به این مقدار افزوده خواهد شد.
بتن استاندارد از آب، دانه‌سنگ (ماسه یا سنگ) و سیمان ساخته می‌شود. سیمان عامل اصلی در سختی و قدرتمندی بتن است. اضافه شدن صفحات نانویی حاصل شده از ریشهی سبزیجات به مخلوط بتن استاندارد موجب افزایش مقدار سیلیکات‌کلسیم آبدار (عامل محکم شدن بتن است) آن می‌شود.
افزودن این صفحات‌زیستی به بتن نیاز به سیمان را تا ۴۰۰ کیلوگرم کاهش می‌دهد؛ در نتیجه بتن کم‌تری لازم است که به تبع آن طبیعت نیز کم‌تر دچار تغییر می‌شود. تأثیرات مثبت این نوع بتن نسبت به سایر بتن‌های تقویت شده با گرافن و نانولوله‌های کربنی بیشتر است.
بتن‌های تقویت شده با ریشه‌های سبزیجات ارزان‌ترند و به علت داشتن ریزساختارها از خوردگی جلوگیری می‌کنند و پایداری بتن را نیز افزایش می‌دهند.
B-Smart در گام بعدی قصد دارد تقویت بتن با صفحات بسیار نازک ساخته شده از نانوصفحات سبزیجات را بررسی کند.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
