پسماندهای انسانی و حیوانی یک تهدید بالقوه برای سلامت عمومی جامعه به حساب می‌آیند. در سال ۲۰۱۴ میزان پسماندهای انسانی و حیوانی قابل بازیافت ۴.۳ میلیارد تن بوده است که در حال حاضر به بیش از آنچه تصور می‌شده رسیده است. درخواست روزافزون برای گوشت و محصولات لبنی موجب افزایش پسماندهای حاصل از مصرف این محصولات توسط انسان‌ها شده است. به علاوه تولید این محصولات نیز موجب ایجاد حجم وسیعی از پسماندهای حیوانی می‌شود. اما از جنبه‌ای دیگر این مواد دارای ترکیبات بازیافت‌پذیر مفیدی هستند.
انواع مختلف ترکیبات فلزی، فسفر، منیزیم و پتاسیم از منابع ارزشمندی هستند که از پسماندهای انسانی و حیوانی قابل بازیافت هستند. تحقیقات نشان می‌دهد بازیابی فلزات فقط از پسماند ۱ میلیون انسان، ارزشی بالغ بر ۱.۳ میلیون دلار دارد. توده‌های زیستی حاصل از پسماندهای انسانی و حیوانی شامل ۱۰۰ میلیون تن فسفر، ۳۰ میلیون تن پتاسیم، ۱۸ میلیون تن کلسیم و ۵.۵ میلیون تن منیزیم است
پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰ مجموع پسماند تولید شده در جهان ۵ میلیارد تن در سال افزایش یابد. تولید پسماند حیوانی ۶ برابر انسانی است. در این مطالعه برای تخمین تعداد جمعیت‌های حیوانی و انسانی از پایگاه‌های داده استفاده شد.
با اینکه ۸۰ درصد پسماند تولیدی جهان مربوط به حیوانات است اما عمده‌ی توجهات به پاتوژن‌های ناشی از پسماندهای انسانی معطوف شده است. مرغ بیشترین سهم مصرف را در بازار دام و طیور دارد اما عمده‌ی حجم تولید پسماند در این بخش به گاوها مربوط می‌شود. کشور امریکا یکی از بزرگ‌ترین پرورش‌دهندگان گاو در دنیا به حساب می‌آید، به همین جهت سهم عمده‌ی تولید پسماند حیوانی به این کشور مربوط می‌شود.
تخمین میزان پسماند تولیدی جهان می‌تواند یک گام مؤثر برای تدوین سیاست‌ها و برنامه‌های جدیدی در جهت ایجاد سلامت عمومی جوامع باشد. بهبود روش‌های مدیریت پسماندهای تولید شده‌ی دامپروری در مقیاس‌های بزرگ و کوچک نقش مهمی در تأمین سلامت انسان و جامعه خواهد داشت.
☑ منبع خبر
☑ لینک مقاله
