میکروبیوم رودهای و نقش آن در ابتلاء به اوتیسم

اوتیسم (ASD) یک اختلال پیچیده عصبی است که علل خطرساز و محافظتکننده متعددی دارد. اخیرا در یک مطالعه با استفاده از مدلهای حیوانی نشان داده شده است؛ میکروبیوم رودهای و نقش آن در ابتلاء به اوتیسم که حاکی از ارتباط بین روده، سیستمایمنی بدن و مغز است، در حال رشد میباشد.
این تیم مطالعاتی معتقد است که ممکن است رفتارهای مشابه ASD در موشها، به عنوان یک پاسخ ایمنی به مولکولی به نام اینترلوکین(IL-17a)، توسط سیستمایمنی ایجاد شود؛ ارتباط IL-17a با آرتریت روماتوئید، مولتیپل اسکلروزیس و پسوریازیس تائید شده است.
این تیم مطالعاتی دو گروه از موشها را بررسی کردند؛ نمونهی اول، با ایجاد میکروفلور در رودهی موشهای گروه اول، موجب واکنش التهابی IL-17a میشدند و این درحالی بود که موشهای گروه دوم این میکروفلور خاص را در رودهی خود نداشتند. سپس، هردو گروه موشها برای ایجاد یک پاسخ ایمنی و در نتیجه تولید IL-17a در معرض ویروس طراحی شدهای قرار گرفتند.
محققان دریافتند گروه اول که باکتریهای روده داشته و واکنش التهابی نشان میدادند، نوزادانی داشتند که رفتارهای شبیه ASD مانند منافع اجتماعی کمتر، رفتارهای کلیشهای بیشتر را نشان میدادند؛ اما نوزادان گروه دوم که فاقد باکتری روده بودند، رفتارهای ASD را نشان نمیدادند. این یافته نشان میدهد که بین میکروبیوم روده و پاسخ ایمنی در مادران ارتباط متقابلی وجود دارد که بر رشد عصبی نوزاد اثر میگذارد.
سپس، محققان برای روشن ساختن این موضوع که آیا پاسخ ایمنی، مؤلفهی ضروری نوزادانی است که رفتارهای مشابه ASD دارند یا خیر، به طور مصنوعی مولکول IL-17a را مسدود کردند تا از پاسخ التهابی جلوگیری کنند. با مسدود شدن IL-17a، نوزادان گروه اول بعد از تولد رفتارهای مشابه ASD نشان ندادند. این یافته نشان میدهد که با مسدود کردن پاسخ سیستم ایمنی، میکروبیوم مادر، نوزادان را برای ابتلاء به ASD مستعد نمیسازد. این یافته حاکی از ارتباط بین روده و پاسخ ایمنی برای شکلگیری رفتارهای مشابه ASD در موشها است.
همچنین این تیم مطالعاتی دریافت که پس از قرارگرفتن در معرض فلور روده، موشهای گروه دوم که در ابتدا نوزادانشان رفتارهای ASD بروز نداده بودند، نوزادانی را متولد میکردند که رفتارهای مشابه ASD را نشان دادند. این یافته نشان میدهد که قرارگرفتن در معرض فلور روده باعث واکنش التهابی آنها شده است، درنتیجه، نوزادانی با رفتارهای مشابه ASD متولد میکنند.
علی رغم اینکه نمیتوان این فرضیهها را در جمعیت انسانی مطالعه کرد، با این حال این نتایج حاکی از ارتباط پیچیده بین سیستمایمنی بدن، میکروبیوم روده و تحول اختلالات رشدی بوده و درک بهتری از خطر ابتلاء به ASD و همچنین اقدامات پیشگیرانه برای کاهش نرخ ابتلاء فراهم میآورد.