در طول سال‌ها، محققان متوجه شده‌اند که جمعیت‌های مختلف باکتری‌هایی که در روده قرار دارند، اثرات قابل‌توجهی بر عملکرد بدن، ازجمله سیستم ایمنی بدن دارند. میکروبیوم روده تقریباً در تمام حیوانات در یک شرایط تعادلی پایدار وجود دارند. هنگامی‌که این تعادل مختل می‌شود، به‌عنوان‌مثال به دلیل بیماری یا مصرف دارو، موجب بروز یک شرایط شناخته‌شده به نام دیس بیوزیس(میکروب‌ها با محیط بیرون عدم تعادل دارند) می‌شود که با تعدادی از بیماری‌ها و حتی کاهش طول عمر همراه است. باوجوداین اطلاعات، در مورد چگونگی تأثیر باکتری‌های روده‌ای بر سلامت عمومی و برعکس، اطلاعات کمی وجود دارد.
در حال حاضر، Igor Iatsenko، دانشمند موسسه سلامت جهانی EPFL، مکانیسمی را کشف کرده است که نشان می‌دهد مشکلات سیستم ایمنی می‌تواند منجر به دیس بیوزیس شده و زمینه برای بروز بیماری‌های مرتبط با پیری را فراهم کند.
این گروه از مگس سرکه استفاده می‌کنند که اغلب برای مطالعه بیولوژی باکتری‌های روده استفاده می‌شود. از آنجاکه آن‌ها قصد داشتند ارتباط باکتری روده و سیستم ایمنی بدن را مشخص کنند، آن‌ها روی یک گیرنده پروتئینی به نام peptidoglycan recognition protein SD (PGRP-SD) تمرکز کردند.
در سال 2016، Igor Iatsenko نشان داده است که PGRP-SD پاتوژن‌های باکتری خارجی را تشخیص می‌دهد و سیستم ایمنی را علیه آن‌ها می‌چرخاند. در این مطالعه، دانشمندان ژن PGRP-SD را خاموش کردند بنابراین مگس‌هایی با سیستم ایمنی مختل شده ایجاد می‌شود. مگس‌های جهش‌یافته طول عمر کوتاه‌تری نسبت به افراد معمول داشتند و زمانی که محققان آن‌ها را موردبررسی قراردادند، دریافتند که تعداد باکتری Lactobacillus plantarum در آن‌ها به‌طور غیرمعمولی زیاد است.
دانشمندان دریافته‌اند که باکتری‌ها مقدار زیادی اسیدلاکتیک تولید می‌کنند. این امر به‌نوبه خود موجب تولید گونه‌های اکسیژن فعال شد که موجب آسیب به سلول‌ها و پیر شدن بافت‌ها می‌شود. در مقابل، زمانی که دانشمندان تولید PGRP-SD را افزایش دادند، متوجه شدند که از دیس بیوزیس جلوگیری می‌کند و حتی طول عمر مگس‌های سرکه را افزایش می‌دهد.
اسیدلاکتیک که یک متابولیت تولیدشده توسط باکتری Lactobacillus plantarum است که در روده مگس سرکه وجود دارد که موجب تولید گونه‌های فعال اکسیژن می‌شود و آسیب اپیتلیال می‌شود. محققان بر این باورند که مکانیسم‌های مشابه در روده پستانداران نیز اتفاق می‌افتد.
مطالعه حاضر یک عضو خاص میکروبیوتا و متابولیت آن را نشان می‌دهد که می‌تواند بر پیری در میزبان تأثیر بگذارد. درک بهتر متابولیسم میزبان-میکروبوتا در هنگام پیری برای توسعه استراتژی‌های مربوط به آسیب‌های مرتبط با سن ضروری است.
☑ لینک خبر
☑ لینک مقاله
