افزایش طول عمر مگس با بررسی هایی بر روی روده

دانشمندان دانشگاه مکگیل با استفاده از ترکیبی از پروبیوتیکها و یک مکمل گیاهی به نام Triphala توانستهاند به میزان ۶۰ درصد طول عمر مگسها را بیشتر کنند. این پژوهش به شواهد بسیاری حاکی از آن که باکتریهای درون روده بر طول عمر افراد مؤثرند، دست یافته است.
شما همان چیزی هستید که میخورید! در حال حاضر علم معتقد است که ما متأثر از باکتریهایی زندگی میکنیم که در رودههای ما وجود دارند و این میتواند بر روند زندگی ما تأثیرگذار باشد. در این پژوهش محققان یک ترکیب وابسته ساختگی از پروبیوتیک با مکمل غنی از پلیفنل را به رژیم مگس میوه اضافه کردند. مگسهای تغذیه شده با این مکمل غذایی تا ۶۶ روز، یعنی ۲۶ روز بیش از طول عمر معمولی، زندگی کردند. آنها در این دوران علائم پیری کمتری مانند مقاومت به انسولین، التهاب و استرس اکسیداتیو را از خود نشان دادند.
ساتیا پراکاش -استاد مهندسی زیست پزشکی از دانشگاه مکگیل و نویسنده ارشد این مقاله- بیان کرده است: «پروبیوتیک به طور چشمگیری ساختار میکروبیولوژیک روده را تغییر میدهد. این تغییر نه تنها در ترکیب آن بلکه در رابطه با چگونگی متابولیسم مواد غذایی که ما میخوریم نیز مؤثر است. این امر به یک فرمول پروبیوتیک مستقل اجازه میدهد که به طور همزمان بر روی چند مسیر سیگنالینگ بیوشیمیایی، به منظور ایجاد اثرات فیزیولوژیکی مفید عمل کند و توضیح میدهد که چرا فرمول واحدی که در این مقاله ارائه میشود چنین تأثیر قابل توجهی بر روی بسیاری از نشانگرهای مختلف دارد.»
پراکاش افزوده است: «مگس میوه از لحاظ مسیرهای بیوشیمیایی تا ۷۰ درصد شبیه به پستانداران است. همین امر آن را قادر میسازد تا شاخص مناسبی برای آنچه در بدن پستانداران اتفاق میافتد، تلقی گردد. تأثیرات اتفاق افتاده بر روی این مگس به احتمال زیاد برای رودهی انسان چندان چشمگیر نخواهد بود اما در هر حال، نتایج نشان میدهند که رژیم خاصی شامل Triphala همراه با این پروبیوتیکها یک زندگی طولانی و سالمتر را با خود همراه خواهد داشت.»
پژوهشگران همچنین اعلام کردهاند که این یافتهها بر اساس یک سیستم ارتباطی دو طرفه بین میکروارگانیسمهایی که در دستگاه گوارش قرار دارند یعنی میکروبیوتا و مغز، میتوانند بر روی محور مختصات روده-مغز توضیح داده شوند.
در چند سال گذشته، مطالعات نشان داده است که محور روده-مغز درگیر تغییرات نوروپاتولوژیک در شرایط مختلف مانند سندرم روده تحریکپذیر، ناهنجاریهای عصبی و حتی افسردگی است. با این حال، مطالعات اندکی با درمانهای مؤثر بر میکروبیولوژیک روده موفقیتآمیز بوده و اثرات آن به عنوان فرمولاسیون در مطالعات جدید ارائه شده است.
سوزان وستفال -دانشجوی دکترای دانشگاه مکگیل و نویسنده اصلی این مطالعه- اظهار داشته است: «ایده ترکیب Triphala و پروبیوتیکها از علاقه طولانی من به مطالعه محصولات طبیعی حاصل از طب سنتی هند و تأثیر آن بر بیماریهای نوروژنیک ناشی میشود.»
با توجه به اثرات فیزیولوژیکی گسترده این فرمولاسیون که در مگس میوه بروز کرد، پراکاش امیدوار است که فرمولاسیون آنها بتواند کاربردهای متناسبی در میزان اختلالات انسانی مانند دیابت، چاقی، تخریب عصبی، التهابات مزمن، افسردگی، سندرم روده تحریکپذیر و حتی سرطان داشته باشد.
❇ ترجمه: محمد شجاعبه
☑ لینک خبر