برخی از پستانداران نظیر انسان‌ها تنها طیف محدودی از طول موج‌های نور (امواج نور مرئی) را می‌بینند. طیف نور مرئی شامل طول موج‌های رنگین‌کمان است که بسامدی بین ۴۰۰ تا ۷۰۰ هرتز دارد. این درحالی است که امواج فروسرخ دارای طول موجی بیشتر از امواج مرئی و بسامدی کمتر از آن‌ها می‌باشند و در اطراف ما وجود دارند.
نور فروسرخ می‌تواند از مردم، حیوانات و هر شی که دارای حرارت است، به‌صورت گرما ساطع شود. امروزه، محققان دانشگاه ماساچوست فناوری جدیدی را توسعه داده‌اند که با استفاده از نانوذرات قابل تزریق متصل‌شونده به گیرنده‌های نوری چشم، امکان دید در شب پستانداران فراهم می‌شود.
نور مرئی قسمتی از طیف الکترومغناطیسی است که توسط گیرنده‌های نوری چشم انسان قابل مشاهده است. این در حالی است که چشم انسان نمی‌تواند امواج نوری مادون قرمز نزدیک (NIR) که طول موج بیشتری نسبت به امواج مرئی دارند را تشخیص دهد.
دکتر Gang Han -استاد دانشکده پزشکی دانشگاه ماساچوست- گفت: “ما با استفاده از یافته‌های این مطالعه به‌طور گسترده کاربردهای فناوری نانوذرات را به‌صورت تئوری و تجربی (در آزمایشگاه) گسترش داده‌ایم. این نانوآنتن، بررسی مجهولات متعددی نظیر چگونگی تفسیر سیگنال‌های بینایی مغز و درمان کور رنگی را امکان‌پذیر می‌سازد.”
نانوذرات تزریقی متصل‌شونده به گیرنده‌های نوری شامل لکتین کونژوگه هستند که می‌توانند توسط قطرات آب هدایت شوند. این پروتئین‌ها نانوآنتن‌های میکروسکوپی را به بخش خارجی گیرنده‌های نوری شبکیه چشم موش متصل می‌کنند. در واقع، این نانوساختارها می‌توانند در این بخش‌ها NIR را به نور مرئی سبز روشن تبدیل کنند.
دکتر Gang Han افزود: “ما معتقدیم که این تحقیق یک پیشرفت بزرگ در زمینه فناوری زیستی است. یافته‌های این مطالعه با القای توانایی بصری NIR امکان بهره‌گیری از کاربردهای ضروری و متعدد زیادی را فراهم می‌آورد. علاوه بر این، بسیار محتمل است که آسمان هم در شب و هم در روز بسیار متفاوت به نظر برسد. ما می‌توانیم این قابلیت را داشته باشیم که تمام اطلاعات پنهان تشعشعات NIR و IR محیط پیرامون خود را که در حالت عادی برای چشم ما غیرقابل روئیت هستند را ببینیم.”
