یک بررسی جدید مربوط به آمار سرطان پیشنهاد می‌دهد آزمایش رده مولد برای سندروم لینچ (Lynch) می‌تواند در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته که در تومور هایشان ناپایداری ریز اقماری (MSI) دارند، مفید باشد.
در مجمع سالانه جامعه بالینی انکولوژی آمریکا که هفته گذشته برگزار شد، محققانی از مرکز یادبود سرطان Sloan-Kettering اطلاعاتی از یک آینده پژوهی که ۱۵۰۴۵ بیمار سرطانی را شامل می‌شود، ارائه کردند. نمونه های نرمال و تومور تطبیق یافته این بیماران با MSK-IMPACT در یک خط لوله مبتنی بر تعیین توالی نسل بعد و دارای مجوز FDA بررسی شد تا MSI و همچنین جهش در هزاران ژن مربوط به تومور تشخیص داده شد.
بعد از دسته بندی تومورها بر مبنای امتیاز MSI آنها، این گروه، اطلاعات جهش های ژنی سندروم Lynch را در سلول های مولد این بیماران، مطابقت دادند.
این تطبیق نشان داد که ژن اتوزوم غالب سندروم استعداد سرطان، در افرادی با تومور های متعلق به گروه MSI بالا (MSI-H) و متوسط یا نا مشخص (MSI-I)، افزایش بیان چشمگیری داشته، اما در افرادی با تومور های ریز اقماری پایدار(MSS) کم است.
نیمی از تومور هایی که در اشخاصی با سندروم Lynch آشکار و دارای تومور های MSI-H یا MSI-I، پدیدار شدهاند، کولورکتال یا اندومتریال و انواعی از سرطان که در سندروم Lynch بهتر شناخته شده اند، بودند.
درمقابل سایر سرطان‌ها متعلق به طیفی از سایر انواع تومور بودند و بسیاری از آنها در افرادی پدید آمدند که شاخص استاندارد بالینی برای آزمایش سندرم Lynch را دریافت نکرده بودند.
سرپرست این پژوهش، سوفیا کینگا استدلر و همکارانش از آزمایش گسترده‌تر سندروم Lynch در بیماران سرطان پیشرفته با تومور های MSI-H حمایت میکنند. به خصوص در شرایطی که نمایه بندی MSI در سرطان‌های پیشرفته یا متاستاتیک، پیرو مجوز سازمان غذا و دارو آمریکا به pembrolizumab ضد مهارکننده ایمنی ایست بازرسی سلولی PD-1 برای درمان تومور های جامد پیشرفته با وضعیت MSI-H، مقاوم شده است.
به گزارش شوارک، این گروه برای دسته بندی تومور ها به گروه‌های MSI-H، MSI-I و MSS از اطلاعات MSK-IMPACT و نشانگر MSI استفاده کرد. همچنین انواع تومورهای ظاهر شده بر اساس ظرفیت MSI نیز تعیین شد. به عنوان مثال، تومورهای MSI-H یک چهارم از سرطان‌های روده کوچک درنظر گرفته شده را تشکیل می‌دادند، درحالی که به ترتیب ۱۶ درصد و ۱۴ درصد از تومورهای اندومتر یا کولورکتال MSI-H بودند.
پس از دریافت مجوز IRB برای پرده برداری از اطلاعات MSK-IMPACT رده مولد برای ژن‌های سندروم Lynch، این گروه قادر به بررسی این سوال بودکه آیا گروه بندی های MSI همزمان با تظاهر تغییرات آسیب زا یا شبه آسیب زا در جهش های مرتبط با سندروم Lynch و ژن‌های تعمیر DNA در آن سندروم شامل MLH1 ،MSH2 ،MSH6 ،PMS2 یا EPCAM هستند یا خیر.
در واقع، بیش از ۱۶ درصد از ۳۲۶ تومور دسته بندی شده در گروه MSI-H شامل جهش های مرتبط با سندروم Lynch بودند. در حالیکه ۹/۱ درصد از ۶۹۹ تومور گروه MSI-I را شامل می‌شدند. در مقابل، تنها ۳/۰ درصد از ۱۴۰۲۰ تومور MSS جهش های هشدار دهنده سندرم Lynch را در MLH1 ،MSH2 ،MSH6 ،PMS2 یا EPCAM دارا بودند که با آنچه قبلاً در جمعیت عمومی گزارش شده بود برابری می‌کرد.
همانطور که پیش‌بینی شده بود، یک تناسب کافی میان تومورها با جهش سندروم Lynch، با رقم ۳۳ جهش از ۶۶ جهش Lynch مثبت در موارد MSI-H یا MSI-I، از اشخاصی با سرطان کولورکتال یا اندومتریال بدست آمدکه در سایر تومور ها این طور نبود.
این نتایج، مفید بودن آزمایش رده مولد برای سندروم لینچ (Lynch) را در بیماران مبتلا به سرطان پیشرفته که در تومور هایشان ناپایداری ریز اقماری (MSI) دارند، نشان می دهد.
✳ ترجمه: محمد شجاعیه
☑ منبع: GenomeWeb
