با توجه به پیشرفت‌های قابل توجه در درمان سرطان که قدرت سیستم ایمنی را نیز تضعیف می‌کنند، با این حال این درمان‌ها برای بسیاری از تومورها هنوز مؤثر نیستند. طبق یک مطالعه جدید در ماساچوست، محققان رویکرد نوینی را برای برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های T تنظیمی (Treg) ارائه داده‌اند که نه تنها امکان پاسخ‌های ایمنی ضدتوموری را می‌دهد بلکه آن‌ها را تشدید هم می‌کند.
تومورهای بسیاری از بیماران به دلیل عدم وجود التهابی که می‌بایست از قبل وجود داشته باشد و برای کارایی این نوع درمان‌ها موردنیاز است، به درمان‌های ایمنی مانند انسداد نقاط بازرسی ایمنی، پاسخ نمی‌دهند. این مطالعه نشان می‌دهد که سلول‌های Treg مجدد برنامه‌ریزی‌شده، دقیقاً همان التهابی را ایجاد می‌کنند که وجود ندارد. در واقع محققان با مطالعه روی موش‌ها دریافتند که برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های Treg که به درون تومور نفوذ و سیتوکاین‌های التهابی را ترشح می‌کنند، تومورهای غیر پاسخ‌دهنده را نسبت به مهار PD-1 به شدت حساس می‌کند.
تمرکز این مطالعه روی کمپلکس CBM است که یک خوشه پروتئینی بزرگ درون سلول‌های ایمنی است و به تنظیم فعالیت، تکثیر و عملکرد آن‌ها کمک می‌کند. محققان این مطالعه برای این کمپلکس در لنفوسیت‌ها یک نقش مهم کشف کرده‌اند و از آن جایی که حذف‌کننده یکی از سه پروتئین اصلی به نام CARMA1 است، که درحال حاضر مشخص شده که عملکرد افکتور سلول‌های T را کاهش می‌دهد، این تیم اثرات حذف CARMA1 روی سلول‌های Treg را بررسی کردند.
آزمایش‌های آن‌ها نشان داد که هدف قرار دادن کمپلکس CBM -چه با حذف یک یا هر دو نسخه ژن CARMA1 در سلول های Treg و چه با درمان موش‌های حامل تومور با دارویی که MALT1، جزء دیگر کمپلکس، را مهار می‌کند- باعث می‌شود سلول‌های Treg سیتوکاین محرک ایمنی اینترفرون گاما را در بافت تومور ترشح کنند. این توانایی که به طور انتخابی عملکرد Treg در تومورها را تعدیل می‌کند، می‌تواند خطر بیماری خودایمنی که ناشی از حذف سیستمیک Treg است را از بین ببرد.
هدف قرار دادن CBM منجر به التهاب بافت تومور و افزایش نفوذ سلول‌های CD8 T سیتوتوکسیک و سلول‌های کشنده طبیعی می‌شود. اما این کار فقط میزان رشد تومور در مدل‌های موشی ملانوما و سرطان کولون را کاهش داد؛ زیرا فعالیت گروهی از سلول‌های ایمنی هم‌چنان توسط پروتئین PD-1 نقطه بازرسی ایمنی محدود شده است. با این حال، مهار فعالیت PD-1 توسط آنتی‌بادی‌ها منجر به حذف تومورهایی می‌شود که از طریق درمان anti-CBM دچار التهاب شده بودند.
محققان به کمک برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های Treg در بافت تومور، یک واکنش خودایمنی التهابی موضعی ایجاد کردند که تومورها را برای درمان‌های ایمنی آماده می‌کند. بنابراین به جای تلاش برای حذف سلول‌های Treg می‌توان از آن‌ها به عنوان عاملی استفاده کرد که مهارکننده فعالیت خودبه‌خودی آن‌ها برای درمان سرطان است.
محققان در مطالعات بعدی خود باید ارزیابی کنند که آیا این روش در انسان‌ها هم به خوبی موش‌ها عمل می‌کند یا خیر و این‌که چرا سلول‌های Treg فقط در محیط تومور، از طریق هدف قرار دادن کمپلکس CBM برنامه‌ریزی مجدد شده‌اند. توانایی برنامه‌ریزی مجدد سلول‌های Treg برای بهبود پاسخ بیمار به انسداد نقطه بازرسی ایمنی، قادر است تعداد بیمارانی را که به چنین روشی می‌توان به آن‌ها کمک کرد، افزایش دهد.
