دانشمندان هشدار داده‌اند که انتشار دیاکسیدکربن باعث از بین رفتن صخره‌های مرجانی و جنگل‌ها شده و به دلیل تولید امواج گرما و اسیدی شدن اقیانوس به اکوسیستم‌های دریایی آسیب می‌رساند. محققان می‌گویند که سه قرن پیشرفت صنعتی در دریاها تأثیر قابل توجهی داشته است.
اما اگر میزان دیاکسیدکربن همان‌طور که پیش‌بینی شده افزایش یابد، در دهه‌های آینده و با کاهش سطح PH آب دریایی، اثرات حتی بزر‌گ‌تر و به‌طور بالقوه فاجعه‌آمیز به همراه خواهد داشت.
پیش‌بینی‌های آن‌ها پیرو یک مطالعه‌ی جامع در مورد اثرات دیاکسیدکربن کشف شده از آتشفشان جزیره‌ی شیکین ژاپن است که آب‌وهوایی به نسبت معتدل و گرمسیری دارد.
جریان‌های اقیانوس در این ناحیه به معنی وجود سطوح پایین‌تر از حد طبیعی دیاکسیدکربن در آب‌های سطحی است، مانند آنچه که قبل از انقلاب صنعتی وجود داشته است. با این حال، فوران‌های آتشفشانی نشان می‌دهد که افزایش سطح دیاکسیدکربن چگونه در محیطزیست آینده چه در اقیانوس آرام و چه در سراسر جهان تأثیر خواهد گذاشت.
در سال گذشته، در جنوب ژاپن مرگ‌ومیر عظیمی از مرجان‌ها وجود داشته است، اما بسیاری از مردم به این امید هستند که مرجان‌ها قادر هستند در شمال گسترش یابند. بنابراین این نکته که مرجان‌های استوایی به اسیدی شدن آب اقیانوس حساس هستند بسیار نگران‌کننده است، زیرا باعث خواهد شد که این‌ها نتوانند از آسیب‌هایی که توسط آب‌های داغ به آن‌ها وارد می‌شود فرار کرده و به نواحی شمالی مهاجرت کنند.
این گروه، تحقیقاتی را براساس شیب‌های دیاکسیدکربن زیر آب انجام دادند که توسط فوران‌های آتشفشانی ایجاد می‌شد و ثبت کردند که چگونه حیوانات و گیاهان به اسیدی شدن آب دریا پاسخ می‌دهند. آن‌ها دریافتند که برخی از گونه‌های گیاهی و حیوانات دریایی کوچک‌تر موفق بوده‌اند، زیرا به تأثیرات ناشی از افزایش سطح دیاکسیدکربن بیشتر مقاوم هستند.
در مناطقی با مقادیر پیش‌صنعتی دیاکسیدکربن ساحلی، مقدار قابل‌توجهی از موجودات مانند مرجان‌ها و صدف‌ها وجود دارد. اما در نواحی با سطوح متوسط دیاکسیدکربن سطحی آب دریا، مرجان‌ها و دیگر موجودات کم‌تر یافت می‌شود و بنابراین تنوع‌زیستی کم‌تر است. این نشان‌دهنده‌ی آسیب‌های فراوان ناشی از فعالیت‌های انسانی به علت انتشار دیاکسیدکربن در طول ۳۰۰ سال گذشته است و بدون شک اگر در کاهش انتشار آن تلاشی صورت نگیرد، تخریب شدید سیستم‌های ساحلی در سراسر جهان را شاهد خواهیم بود.
جریاناتی که از ژاپن گذشته است، آب‌هایی که به‌طور طبیعی از سطح دیاکسیدکربن پایینی برخوردار هستند را با خود آورده و ماهی‌ها از نظم زیستگاه‌های در اطراف جزایر بهره‌مند شده‌اند. اگر ما قادر به محدود کردن انتشار گازهای گلخانه‌ای هستیم، باید بتوانیم مانع آسیب بیشتر به جنگل‌ها، صخره‌های مرجانی و تمام اکوسیستم‌های دریایی شویم.
