مطالعه حال حاضر، به بررسی سبب‌شناسی آتاکسی اسپینوسربلار نوع ۷ (spinocerebellar ataxia type 7) به عنوان یکی از اختلالات پیش‌رونده عصبی پرداخته و روش‌های جدید درمانی با اثربخشی بهتری را برای درمان این نوع از آتاکسی و بیش از ۴۰ نوع دیگر آتاکسی اسپینوسربلار (SCA7) معرفی کرده است.
آنچه که در مطالعه حال حاضر به عنوان سبب‌شناسی انواع آتاکسی مطرح شده، حاکی از اختلال در تنظیم سوخت و ساز است که منجر به تغییر هموستاز کلسیم در نورون‌ها شده و در نهایت به‌عنوان علت اصلی آتاکسی مخچه شناخته شده است که یکی از انواع اختلالات پیش‌رونده عصبی می‌باشد.
دکتر Al La Spada، زیست‌شناس سلولی و نویسنده ارشد این تیم مطالعاتی گفت: “این مطالعه نه تنها درمورد چگونگی شروع آتاکسی اسپینوسربلار نوع ۷ در سطوح حرکتی، اطلاعات جدیدی را در اختیار محققان قرار می‌دهد؛ بلکه انواع مختلفی از درمان‌ها را نیز برای درمان SCA7 و سایر آتاکسی‌ها فراهم می‌کند.”
آتاکسی اسپینوسربلار یک اختلال عصبی ارثی است که منجر به مشکلات پیش‌رونده بینایی، حرکتی و تعادل می‌شود. افراد مبتلاء به SCA7 دارای CAG-polyglutamine تکرارشونده در یکی از ژن‌هایشان هستند. این اختلال پیش‌رونده منجر به مرگ تدریجی سلول‌های عصبی در مخچه می‌شود. تاکنون هیچ درمان یا راهی برای توقف پیش‌روی این اختلال معرفی نشده است.
این تیم تحقیقاتی از تجزیه و تحلیل رونویسی ژن‌های موش‌های مبتلا به این نوع از آتاکسی کمک گرفتند. در این روش ژن‌های مرتبط با تنظیم جریان کلسیم و تحریک‌پذیری غشای وابسته به کلسیم در نورون‌های مخچه موش‌های مبتلا کنترل و بررسی شدند.
همچنین این تیم، اختلال عملکرد پروتئین (Sirtuin 1 (Sirt1 را در پیشرفت آتاکسی مخچه بررسی کرد. Sirt1 یک پروتئین “تنظیم کننده اصلی” است که هم با بهبود سلامت عصبی و هم با کاهش عملکرد عصبی کلی مرتبط با پیری ارتباط دارد. محققان در این مطالعه شاهد کاهش فعالیت Sirt1 در موش‌های مبتلا به SCA7 بودند. این کاهش در فعالیت با کاهش NAD+، یک مولکول مهم برای عملکردهای متابولیک و کاتالیز فعالیت آنزیم‌هایی از جمله Sirt1 همراه بود.
همچنین، محققان دریافتند که تکرار NAD+ سبب می‌شود تا فنوتیپ بیماری SCA7 را در هر دو مدل موش و سلول‌های عصبی مشتق از سلول‌های بنیادی انسان تغییر یافته و احتمال ابتلا کاهش پیدا کند. نتایج، حاکی از اهمیت Sirt1 در محافظت از نورون‌ها با افزایش تنظیم کلسیم و تغییر در متابولیسم NAD + همراه است.
به اعتقاد دکتر استویاس نویسنده نخست این مطالعه، علل اهمیت و چگونگی نقش Sirt1 در محافظت از نورون شناخته شده نیست و مرتبط دانستن متابولیسم NAD + و فعالیت Sirt1 به یک مسیر مهم عملکرد عصبی، مسیر مطالعات آینده را برای کشف روش‌های مداخله‌ای هموار می‌سازد.
