محققان مؤسسه بیوتکنولوژی منچستر با حمایت دفتر تحقیقات نیروی دریایی جهانی (ONR) در انگلیس، موفق به مهندسی باکتری Halomonas با هدف تولید سوخت‌های زیستی شده‌اند. این گونه در آب دریا رشد می‌کند و یک گونه میکروبی مناسب برای تولید انواع مواد شیمیمایی با ارزش بالا است که می‌تواند جایگزینی تجدیدپذیر برای نفت خام باشد.
سوخت‌های زیستی به سه نسل تقسیم‌بندی می‌شوند. با رشد و ظهور هر نسل، بهبود و افزایش تولید این سوخت‌ها حاصل شده است. سوخت‌های نسل اول، سوخت‌های تولید شده از محصولات غذایی و زراعی هستند، بنابراین با مواد غذایی در رقابت هستند. نسل دوم سوخت‌های زیستی از محصولات غیر غذایی یا ضایعات کشاورزی -به‌ویژه زیست‌توده‌های لیگنوسلولزی- تولید می‌شوند. با وجود مزایای فراوان این نسل از سوخت‌ها، احتمال دارد استخراج سوخت از زیست‌توده‌های لیگنوسلولزی دشوار باشد. به‌عنوان مثال، به یک سری از پیش‌تیمارهای فیزیکی و شیمیایی برای تبدیل زیست‌توده لیگنوسلولوزی به سوخت‌های مایع نیاز است.
با وجود مشکلات و محدودیت‌های موجود در نسل اول و دوم، محققان تولید نسل سوم سوخت‌های زیستی با استفاده از میکروارگانیسم‌هایی از جمله باکتری‌ها، قارچ‌ها و جلبک‌ها را گسترش دادند. از مهمترین مزایای سوخت‌های زیستی نسل سوم این است که تولید آن‌ها باعث کاهش تولید مواد غذایی نمی‌شود. همچنین نیازی به زمین‌های کشاورزی و آب شیرین ندارند.
دکتر بنیامین هاروی به همراه تیم تحقیقاتی خود، در مؤسسه‌های تحقیقاتی پیشرو در جهان در دریاچه چین، کالیفرنیا و ایالات متحده، پیشگام این کار هیجان‌انگیز در تبدیل پیش‌سازهای بیولوژیکی به سوخت‌های جت بوده‌اند.
در ادامه این تحقیق، نیگل اسکروتون -مدیر مؤسسه بیوتکنولوژی منچستر- توضیح داد: “راهبردهای سوخت‌های زیستی مؤثر به تولید اقتصادی سوخت‌های حاصل از یک میزبان میکروبی قوی در مقیاس بسیار بزرگ -که معمولاً در زیست‌توده‌های تجدیدپذیر زباله یا زباله‌های صنعتی کشت می‌شوند- نیازمند است، که از حداقل فرایندهای پایین‌دستی استفاده می‌کند و از مصرف آب شیرین نیز جلوگیری می‌کند. با استفاده از باکتری Halomonas مهندسی شده می‌توان این نیازها را برآورده کرد. بنابراین سرمایه مورد نیاز و هزینه‌های عملیاتی برای تولید نسل سوم سوخت‌های زیستی با استفاده از گونه‌های میکروبی به حداقل مقدار می‌رسد.”
این تحقیق می‌تواند گامی مهم در جهت گسترش صنعت تولید سوخت‌های زیستی باشد. دکتر کرک مالون -مدیر بازرگانی دانشگاه Manchester’s MIB- در مورد سوخت‌های زیستی نسل سوم توضیح داد: “سوخت‌های جت تولید شده از فرایندهای بیولوژیکی، از نظر شیمیایی با مولکول‌های حاصل از فرایندهای پتروشیمی یکسان هستند. برخلاف سوخت‌های زیستی نسل دوم که امروزه شناخته شده‌اند و به زمین‌های کشاورزی زیاد برای تولید ذرت و چغندر قند در مقیاس وسیع وابسته‌اند، سوخت‌های زیستی نسل جدید به‌دلیل قابلیت تولید محصول در آب دریا از نگرانی‌های اخلاقی، تولید سوخت به‌جای مواد غذایی، جلوگیری می‌کنند.”
همچنین دکتر مالون افزود: “نسل سوم سوخت‌های زیستی تولید شده با سوخت‌های رایج از نظر کیفیت یکسان هستند، به‌طوری که همان استانداردهای عملکردی بالا را بدون نیاز به تغییر در ساختار موتور برای خودروها فراهم می‌کنند.”
