سیاست‌گذاری‌های جدید، ذخیره و استفاده‌ی مجدد از کربن را حمایت می‌کند. استفاده از کربن‌دی‌اکسید که میان صاحب‌نظران به Carbon Capture and Utilization یا CCU معروف است، با سرعت بیش‌تری در حال پیش‌رفت است و فناوری‌های لازم آماده و در انتظار سرمایه‌گذاری است.
اصطلاح Carbon Capture and Utilization علاوه بر ذخیره‌سازی کربن، بر استفاده از کربن‌دی‌اکسید به‌عنوان منبع کربن تأکید دارد. کربن‌دی‌اکسید پتانسیل آن را دارد تا برای تولید سوخت، پلیمرها و سایر مواد شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد.
در‌کنار CCU، اصطلاح دیگری وجود دارد که CCS نامیده می‌شود و مخفف Carbon Capture and Storage است. هدف از CCS، گرفتن کربن‌دی‌اکسید تولیدی نیروگاهها و صنایع سنگین است که نهایتاً ۷۰۰ متر زیر زمین ذخیره می‌شود. هر مرحله از این کار فناوری‌های مختلف و سطح اجرایی متفاوتی دارد.
اولین تولید اقتصادی سوخت‌های برپایه‌ی کربن‌دی‌اکسید و پلیمرها مورد بهره‌برداری قرار گرفت و فناوری‌های متعدد دیگری به‌وجود آمدند و در‌آینده‌ای نزدیک در مقیاس صنعتی استفاده می‌شوند.
به طور‌هم‌زمان، انرژی‌های تجدیدپذیر آب، باد و خورشید هر ساله ارزان‌تر می‌شوند و آخرین واحد عملیاتی در مکانی مناسب، هم‌اکنون می‌تواند با قیمتی مشابه یا کم‌تر از سوخت فسیلی، انرژی تولید کند.
این اتفاق، فرصتی مناسب است تا منابع ارزان و فراوان انرژی‌های تجدیدپذیر با مسأله‌ی CCU تلفیق شود تا انرژی بیش‌تری ذخیره شود و سوخت و مواد شیمیایی بیش‌تری تولید شود. برنامه‌ی جدید اروپایی‌ها برای سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۳۰ مطابق توافقی در ژوئن ۲۰۱۸، برای اولین بار از تمام سوخت‌های مشتق‌شده از CCU، حمایت می‌کند. از سوخت‌های تجدیدپذیر می‌توان در کشتی‌رانی و هواپیمابری استفاده کرد.
جلسه‌‌ی nova که در تاریخ ۲۷ شهریور ۱۳۹۷ در بن آلمان برگزار می‌شود، پیرامون تمامی مسائل مربوط به CCU به بحث و بررسی می‌پردازد و مباحثی مانند دلیل جذاب بودن کربن‌دی‌اکسید به‌عنوان منبع انرژی تجدیدپذیر و نقش CCU درتولید سوخت و مواد شیمیایی مطرح می‌شود.
☑ لینک خبر
