محققان یک رشته RNA غیر کدگذاری شده‌ی طولانی را کشف کرده‌اند که همراه با سیگنالینگ گیرنده‌های آندروژن در پیشرفت سرطان پروستات دخیل است و لذا ممکن است به عنوان یک هدف دارویی مورد استفاده قرار گیرد. آن‌ها ARLNC1 را که در این بیماری افزایش می‌یابد و نقش مهمی را در سیگنالینگ گیرنده آندروژن دارد، مد نظر قرار دادند. از طریق تجزیه و تحلیل‌های عملکردی بیشتر، این محققان دریافتند ARLNC1 یک حلقه فیدبک مثبت را با گیرنده آندروژن ایجاد می‌کند و لذا می‌تواند به یک هدف درمانی تبدیل شود.
سرطان پروستات که سالانه تقریباً ۱۶۵۰۰۰ مرد آمریکایی را گرفتار می‌کند، معمولاً وابسته به هورمون است و مبتنی بر سیگنالینگ گیرنده‌های آندروژن است. درمان‌های جاری، گیرنده‌های آندروژن را برای متوقف کردن گسترش بیماری هدف قرار می‌دهند، اما بدن بیشتر بیماران در برابر این درمان مقاومت می‌کند. لذا گروهی از محققان دانشگاه میشیگان از یک رویکرد تجزیه و تحلیل رونوشت برای کشف lncRNA هایی که ممکن است نقش مهمی را در سرطان پروستات ایفا نمایند استفاده کرده‌اند.
آرول چینایان، مدیر مرکز آسیب‌شناسی میشیگان، در بیانیه‌ای گفته است: «این مطالعه نشان می‌دهد که حلقه فیدبک ما به‌طور بالقوه می‌تواند به عنوان یک جایگزین مناسب برای مسدود کردن مستقیم گیرنده آندروژن به کار گرفته شود.»
برای پیدا کردن ژن‌های تنظیم‌شده توسط گیرنده آندروژن، او و همکارانش توالی RNA را بر روی دو سلول سرطانی پروستات وابسته به گیرنده آندروژن تحت عناوین VCaP و LNCaP ارزیابی نمودند. آن‌ها ۱۷۰۲ ژن را که شامل بیش از ۵۰۰ lncRNAs بودند کشف کردند که در این سلول‌ها القا یا سرکوب شده بودند.
با تجزیه و تحلیل داده‌های آماری توالی اﯾﻤﻮﻧﻮ ﭘﺮﺳﯽ ﭘﺘﺎﺳﯿﻮن کروماتین گیرنده آندروژن، آن‌ها لیست خود را در دو گروه جداگانه مرتب نمودند که در یکی از آن‌ها ژن‌ها به‌طور مستقیم توسط گیرنده آندروژن تنظیم می‌شدند و در دیگری ژن‌ها به‌طور غیرمستقیم تنظیم می‌گردیدند. ژن‌هایی که به‌طور مستقیم تنظیم می‌شدند از ۳۴۱ lncRNAs تشکیل شده بودند.
محققان با استفاده از نمونه‌هایی از Cancer Genome Atlas و نهاد بین‌المللی سرطان پروستات، بیان ژن‌های تنظیم‌کننده گیرنده آندروژن را در بافت پروستات انسان تائید کردند. محققان گزارش دادند که یکی از ژن‌هایی که به صورت کاملاً متمایزی در سرطان پروستات موضعی و متاستاز بیان می‌شود ژن ARLNC1 است. آن‌ها اشاره نمودند که در داخل گروه TCGA، بیان ARLNC1 برای سرطان پروستات بسیار اختصاصی است. لذا بیان آن در نمونه‌های طبیعی بافت پروستات پروژه Expression Genotype-Tissue نیز بسیاراختصاصی بود، اما محققان اظهار داشتند که بیان آن در معرض بافت‌های سرطانی نسبت به بافت خوش‌خیم قابل توجه تر است.
چینایان و همکارانش در یک سری از آزمایش‌های عملکردی دریافتند که رونویسی ARLNC1 به‌طور مستقیم توسط گیرنده آندروژن و همچنین میزان اندک FOXA1 تنظیم می‌شود. از دست دادن گیرنده آندروژن یا FOXA1 منجر به کاهش رونویسی ARLNC1 خواهد شد.
آن‌ها در ادامه سخنانشان بیان نمودند که بخشی از این امر به ویژگی‌های بافت ARLNC1، به عنوان گیرنده آندروژن و همپوشانی بیان FOXA1 در پروستات بازمی‌گردد. علاوه بر این، آن‌ها دریافتند که تفکیک ARLNC1 منجر به سرکوب ژن‌هایی می‌شود که به‌طور مثبت توسط گیرنده آندروژن تنظیم‌شده‌اند و به تنظیم افزایشی ژن‌های منفی ایجاد شده توسط آن منتج خواهد گردید.
✳️ مترجم: آزاده داودی
