اولین مطالعه اطلس سلول انسانی در اوایل بارداری، چگونگی عملکرد سیستم ایمنی مادر تحت تأثیر سلول‌های جفت در حال رشد را نشان داد. محققان دانشگاه نیوکاسل و کمبریج از روش‌های ژنومیک و بیوانفورماتیک برای ترسیم بیش از 70،000 سلول واحد در محل اتصال رحم و جفت استفاده کردند. این کار نحوه ارتباط سلول‌ها با یکدیگر برای تغییر پاسخ ایمنی مادر و توانایی بارداری را مشخص کرد.

یک پژوهش آمریکایی نشان می‌دهد، در صورتی که یکی از اندام‌های یک حیوان، حین رشد جنینی آسیب ببیند، جفت، رشد را طوری تنظیم می‌کند که هر دو اندام قرینه باقی بمانند. پژوهشگران دریافتند که موش‌ها قادرند در عین متوقف ساختن رشد کلی، رشد محلی را تحریک کنند، این امر به بافت‌های آسیب دیده اجازه می‌دهد به اندازه دیگر بافت‌ها رشد کرده و از قرینه بودن اندام‌ها در حین رشد اطمینان حاصل شود.

در تولدهای زودرس، تعدادی از باکتری‌های بیماری‌زا را در جفت پیدا شده اند که موجب تقویت این فرضیه می‌شود که عفونت مادر ممکن است باعث زایمان زودرس شود. عفونت به عنوان یک علت تولد زودرس خود به خودی است و تحقیقات اخیر نشان می‌دهد تغییر در میکروبیوم جفتی با خطر زایمان زودرس همراه است.

اکثر زنان درجاتی از تهوع صبحگاهی را طی دوران بارداری خود تجربه می‌کنند اما در حدود 2 درصد زنان باردار این شرایط شکل جدی‌تر و آزاردهنده‌تری به‌خود می‌گیرد.

Researchers in America have demonstrated the feasibility of their ‘placenta-on-a-chip’ platform in studying how drugs are transported across the human placental barrier. Some maternally-administered medications can enter the foetal bloodstream, but how the placenta determines which molecules get through is still poorly understood. This is due to the fact that current means of testing this process are limited. Animal models …