تولید رنگ از مواد قندی با کمک میکروارگانیسم‌ها، روشی جدید برای تولید رنگ‌های صنعتی است که در مقایسه با روش‌های سنتی به منابع کمتری نیاز داشته و روش مطلوب‌تری تصور می‌شود. این رنگ‌ها به مقابله با رنگ‌های حاصل از پتروشیمی برخاسته‌اند که به عنوان روشی سازگار با محیط زیست شناخته نمی‌شود.
اولین رنگ مصنوعی به شکل سایه‌ای از بنفش، در سال ۱۸۵۶ به صورت تصادفی با استفاده از تکنیک‌های پتروشیمی ساخته‌شد. در حال حاضر، حدود ۹۹ درصد از رنگ‌ها از پتروشیمی به‌دست می‌آیند. این رنگ‌های نساجی مدرن باعث ایجاد آلودگی‌های سمی و همچنین استفاده از آب فراوان می‌شوند، بنابراین کاهش اثرات زیست‌محیطی رنگرزی تجاری می‌تواند تأثیر مثبت زیست‌محیطی جهانی را سبب شود.
شرکت PILI در سال ۲۰۱۵ راه‌اندازی شد و داستان استارتاپی بسیار جالبی داشته‌است. زمانی‌که در جامعه مفهومی به نام Bio-HACKING ایجاد شده‌بود، آقای Blache، ملاقاتی با بنیانگذاران شرکت در شهر La paillasse پاریس داشت. او می‌گوید: “این شرکت با کنجکاوی و شور و هیجان شروع به‌کار کرد. روزی که من در آن فضای نامناسب وارد یک انباری شدم، تنها کسی بود که با کت و شلوار و کراوات وارد می‌شد. در آن زمان پروژه کارآموزی در یک بانک سرمایه‌گذاری را نیز می‌گذراندم ولی به مسائل بیوتکنولوژی هم علاقه داشتم. همکاران من که بیولوژیست بودند، یک کارگاه آموزشی در مورد نحوه تولید جوهر از قند توسط میکروارگانیسم‌ها را برگزار می‌کردند. مردم این ایده را دوست داشتند و چند نفر از صنعتگران نیز از این ایده استقبال کردند، بنابراین ما اولین طرح تجاری را آماده کردیم و تعدادی استارتاپ با رویکرد رقابتی برگزار نمودیم. این اتفاقات برای ما بسیار مهم بود چرا که به ما اجازه داد تا طرح کسب‌وکار خود را راه‌اندازی کرده و سرمایه خود را تهیه کنیم.”
پس از پیروزی در رقابت‌های ژنوپول در سال ۲۰۱۴، Blache تصمیم گرفت تمام وقت خود را جهت توسعه این شرکت صرف کند. او می‌گوید: “ما در ابتدا بدون هیچ IP یا تکنولوژی خاصی شروع کردیم، در ابتدا شما باید خود را ملزم به آنچه می‌توانید بکنید، چطور می‌توانستیم مردم را قانع کنیم؟ ما از ابتدا به توسعه این تکنولوژی پرداختیم چرا که مردم این را می‌خواستند. پتانسیل تولید رنگ از شکر در برابر نفت کاملاً مشهود بود.”
ماه گذشته شرکت PILI، بودجه‌ای ۲.۵ میلیون یورویی جهت کمک به توسعه فناوری‌های خود اختصاص داد. آقای Blache توضیح می‌دهد: “انجام این کار آسان نبود، ما در چند بخش مختلف در حال فعالیت هستیم، بخش بیوتکنولوژی، شیمی و منسوجات که ترکیب کردنشان کار آسانی نیست. ما از Bpifrance پشتیانی زیادی دریافت کردیم زیرا تکنولوژی ما برای کشاورزی فرانسه بسیار مهم است. در واقع اگر در تبدیل شکر به رنگ موفق شویم پتانسیل تبدیل سایر مواد را نیز داریم.”
شرکت PILI از فناوری زیستی استفاده می‌کند که به فضای Crowdfunding لطمه می‌زند. Blache در این باره می‌گوید: “این جنبه از سرمایه‌گذاری شرکت مهم است، چرا که در حدود یک سوم فرایند را شامل می‌شود و این نشان می‌دهد که مردم بر این نوع از فناوری در صنعت مد علاقه‌مند هستند. ما از صنعت و مصرف‌کنندگان حمایت می‌کنیم. یکی از رویکردهای شرکت PILI، محصولات و فرایندهای تولید طبیعی و سازگار با محیط زیست است. دلیل مسئله زیست محیطی بودن تولید رنگ‌های مصنوعی این نکته است که منبع مواد در این نوع تولید فسیلی است. طراحی آلاینده‌هایی جهت استخراج و تبدیل این منابع فسیلی کربن به رنگ، از لحاظ انرژی بسیار پرمصرف و مشکل‌ساز است، خصوصاً در قاره آسیا که موارد مصرف این رنگ‌ها زیاد است.”
شاید در حال حاضر این موضوع نگران‌کننده نباشد، چرا که دولت چین در مورد آلودگی بسیار سخت‌گیر عمل می‌کند. اما هنوز برای طولانی مدت مشکل بزرگی محسوب می‌شود. آقای Blache توضیح می‌دهد: “رنگ‌های ما در همه موارد مورد آزمایش قرار گرفته‌اند تا اطمینان حاصل کنیم که همگی با محیط زیست سازگار هستند. ما باعث گسترش مواد سمی نمی‌شویم. در گذشته شیمی‌دانان این آزمایشات را انجام می‌دادند زیرا بیش از حد پرهزینه بودند ولی امروزه این آزمایشات معمولی هستند.”
تولید محصولات بیولوژیک، همیشه ایمن و کارآمد نیست و مولکول‌های سمی نیز می‌توانند از این طریق تولید شوند. شرکت PILI در حال حاضر درحال تحلیل محصولات خود با دانشمندان است تا محصولات جانبی مضری را ایجاد نکند. مسئولان این شرکت اشاره می‌کنند که انجام دقیق مقایسه بین روند خلاقانه خود و روش‌های معمول تولید رنگ دشوار است که روش PILI قطعاً به آب و مواد شیمیایی کمتری نیاز دارد. برای تولید یک کیلوگرم رنگ با روش‌های رایج به ۱۰۰ کیلوگرم نفت و بین ۱۰۰۰ تا ۸۰۰۰ لیتر آب نیاز است، در حالی‌که در روش ابداعی شرکت PILI تنها به ۲۰۰ لیتر آب نیاز است و هیچ وابستگی به نفت و سایر مواد شیمیایی وجود ندارد.
☑ لینک خبر
