یکی از منابع اصلی آلودگی هوا، حوزه حمل‌ونقل است که راه‌حل آن استفاده از سوخت‌های پاک و تجدیدپذیر می‌باشد. یکی از انواع سوخت‌های زیستی پاک، دیزل‌زیستی است که قابلیت استفاده به صورت خالص و یا ترکیبی با سایر سوخت‌ها در موتورهای دیزلی را دارد.
مطابق داده‌های پایگاه جهانی کیفیت هوا در سال ۲۰۱۸، بیش از ۸۰ درصد از مردم در مناطق شهری زندگی می‌کنند که در معرض کیفیت هوای نامطلوب قرار دارند. تقریباً ۹۰ درصد مرگ و میر ناشی از آلودگی هوا در کشورهایی با درآمد کم و متوسط، به ویژه در مناطق جنوب شرقی آسیا و مناطق غربی اقیانوس آرام رخ می‌دهد.
برای بهبود کیفیت هوا در شهرستان‌های بزرگ، معرفی حمل‌ونقل عمومی پاک، به ویژه برای اتوبوس‌های شهری، بسیار ضروری است. از آنجایی که اکثر اتوبوس‌های شهری در سراسر جهان با سوخت دیزل کار می‌کنند، استفاده از دیزل‌زیستی خالص (B100) به عنوان سوخت زیستی پاک در اتوبوس‌های دیزلی موجود، مقرون به صرفه‌ترین راه‌حل برای مشکلات ذکر شده است. این یک راه‌حل جدید نیست زیرا B100 به عنوان یک سوخت زیستی برای اتوبوس‌های شهری در بسیاری از شهرهای اروپا و آسیا استفاده شده است. در گذشته هزینه تولید B100 مانع اصلی مصرف و پذیرش همگانی آن بوده است.
برای گسترش استفاده از B100، باید هزینه این سوخت قابل رقابت با سوخت‌های نفتی باشد. چالش‌های موجود در فرایند قدیمی تولید دیزل‌زیستی مانع از تولید اقتصادی آن شده است؛ اما فرایند توسعه یافته توسط شرکت (Sunho Biodiesel Corporation (SBC می‌تواند موانع موجود را برطرف نماید. این شرکت در طی چندین سال تحقیقات فراوان، توانست فرایند ترانس‌استریفیکاسیون آنزیمی منحصر به فرد خود را تحت عنوان ®ET Process ارائه دهد.
فرایند ترانس‌استریفیکاسیون آنزیمی طرح انرژی پاک و غیرمتمرکز را برای اتوبوس‌های شهری فراهم می‌کند. در این روش، روغن خوراکی محلی مصرف شده برای تولید دیزل‌زیستی استفاده می‌شود. بنابراین مصرف دیزل‌زیستی نه تنها مشکل آلودگی هوا در شهرهای مختلف را برطرف می‌کند، بلکه می‌تواند مشکل چربی‌زدایی را با استفاده از این فرایند حل کند.
☑ لینک خبر
